Het blijkt dat Wilma (sinds kort yogacursist) op de VU werkt. Door een interne verhuizing zijn er grote planten over. En daar blijft het niet bij. Als ik op een middag met Wilma mee ga blijken er ordners, tafels, kasten en stellingen te zijn. Het lijkt wel luilekkerland. We lopen over de afdeling en ik mag aanwijzen."Ja, dat ook en dat ook." Pfff, mijn hersens draaien op volle kracht. Kunnen we dat misschien ook gebruiken? Ik moet opletten dat ik niet te hebberig word. Ken je dat? Haal je in de uitverkoop van alles in huis, blijkt de helft niet te passen. Dus ik houd me in. "Ja, volgende week ophalen." Waar ik het moet laten weet ik nog niet. Dat zien we dan wel...
Wil je een balie of een kast? Zoek maar uit! |
Nu nog uitzoeken waar ik die spullen kan laten. Karin wil zolang wel wat neerzetten bij haar thuis. En de rest zet ik hier in de huiskamer. Voorlopig moeten we dan maar over de kasten en tafels heenklimmen om bij de achterdeur te komen. Nou ja, je moet er iets voor over hebben.
Sterke mannen vinden om te sjouwen is lastiger. Uiteindelijk zegt Sebas (oudste zoon) schoorvoetend ja. Eigenlijk heeft hij er geen zin in. Prompt belt hij 's avonds weer af. Hij wil fitnessen met zijn vrienden. Oké jongen, ga jij maar fitnessen. Dan verschuiven we het een dag. Kan jij ondertussen je spieren nog eens extra trainen. Daar gaan we morgen flink gebruik van maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten