Heinz heeft de juiste papieren

In Bussum had ik papier gevonden voor de lampekappen. Tenminste dat dacht ik. Het had mooi reliëf, de juiste kleur en het was strak te vouwen. Maar jammergenoeg bleek het te dik. Het licht scheen er niet genoeg doorheen dus ik moest opnieuw gaan zoeken. "Dan moet je echt naar Vlieger gaan aan de Amstel in Amsterdam" zei Jurianne, "je neemt de trein en de tram, dan ben je er zo."
Oké, ik ga naar Amsterdam dacht ik. Maar het openbaar vervoer ligt me niet zo. Bovendien ga ik straks met een flink pak papier van groot formaat weer terug en ik zie me al sjouwen naar de tram en de trein. Nee, ik ga wel even met de auto.

Papier in alle soorten en maten, zo veel...

De reis gaat vlot en de route is makkelijk. Zie je wel, denk ik terwijl ik over de Amstel rijd, makkie! Eigenlijk wel leuk om weer eens in Amsterdam te rijden. Plotseling kom ik langs nummer 34. Oei, nu moet ik parkeren. Ik minder m'n vaart en meteen beginnen ze achter me te toeteren. Waar moet ik nou naartoe? Ik kan niet anders dan doorrijden. Geen parkeerplek te vinden. Verder naar het Rokin en de Dam. Ik heb geen idee meer waar ik naartoe rijd. Als ik nou maar steeds linksaf sla dan kom ik toch weer op de Amstel? Echt niet... Dan maar op m'n gevoel. Dwars over de amsterdamse grachten. Op goed geluk zet ik mijn auto op de Herengracht. En wat blijkt? Ik sta op 10 minuten lopen van de winkel!
Daar aangekomen kijk ik mijn ogen uit. Zo veel soorten papier. Een vriendelijke mevrouw wijst me naar de juiste kast. En daar vind ik het: prachtig creme papier met en gouden fliedertje erin, goed te vouwen èn mooi doorschijnend. Ja hoor, dat neem ik mee naar huis.

Lampen vouwen is heel precies werk maar Heinz kan dat wel!

Vrolijk wandel ik weer naar de auto. Niks sjouwen met een groot formaat papier. Het zit gewoon opgerold in een plastic tasje. Eigenlijk had je gelijk Jurianne, de volgende keer ga ik met de trein.
Mijn geluk kan helemaal niet op als blijkt dat Heinz de lampen wil gaan vouwen. Denk niet dat ik de verkeerde foto heb geplaatst. Heinz kan ook fantastisch viool spelen. Ik was alleen vergeten een foto te maken terwijl hij zat te vouwen ;-)

Energie anders

Mijn zwager werkt met energie. Ja, ik werk ook met energie in de yogalessen maar dat is anders. Hij zit in de hoek van de duurzame energie. Bijzondere windmolens en groene stroom en zo. Daar weet hij alles van. Dus toen ik me bezig ging houden met gas en licht voor het centrum heb ik eerst even met hem overlegd. Hij zat meteen op zijn praatstoel. "Je kunt een warmtepomp installeren en vloerverwarming en ... ". Hij zou me wel een offerte sturen.

Energie uit wind of water

"Ja Herman, dat is allemaal prachtig en duurzaam maar dat kan Bruin nog niet trekken. En het centrum ook niet. Dus die offerte stop ik in een la en als we een paar jaar draaien en een spaarpotje hebben dan gaan we er wel weer mee verder." Ik had het graag gedaan maar het zat er echt niet in.
Ondertussen kwam ik via Herman wel bij een soort van 'energie-bemiddelaar'. Ik wist niet eens dat het bestond. Hij zoekt uit wat in een bepaald geval de beste aanbieder is en regelt de hele aanmelding en overstap. Dat kost je niks. En aan het einde van de contractperiode neemt hij vanzelf weer contact met je op voor de volgende periode. Ideaal! Zo zitten we nu dus bij de beste aanbieder voor groen gas en groene stroom. En zonder gezoek en gedoe.
Bovendien levert hij de nieuwste ledlampen. En tegenwoordig kun je ze ook in warme kleuren krijgen. Dus behalve gezond en duurzaam zijn ze nu ook 'mooi'.

Een mooie ledlamp met een papieren kap. Wat vind je van dit proefmodel?

Maar het allermooiste worden de lampen natuurlijk als er ook een mooie kap omheem zit. En die gaan we zelf vouwen van papier. Ik heb al zitten oefenen. Leuk werk hoor. En heel precies. Dat is dan weer goed voor mijn concentratievermogen. Maandag ga ik naar een prachtige papierwinkel in Amsterdam om het papier uit te zoeken. Ik ben zoo benieuwd wat jullie er straks van vinden! Ik houd je op de hoogte.

Een goede buur...

Een half jaar geleden stond ik voor het eerst in mijn eentje in het centrum. Het leek nog op de kinderopvang die het ooit geweest was. Maar dan nu heel rustig en stil. Ik stond te dromen over wat er misschien allemaal zou kunnen gebeuren.
Plotseling werd de stilte verbroken door een oorverdovende beat. De bovenburen zetten de muziek aan en het leek of de boxen vlak naast mijn oren stonden. Wat een lawaai. Als we hier ooit wilden mediteren moesten we eerst gaan isoleren. Dat was wel duidelijk.

Het plafond lijkt net een gatenkaas. Dakarai heeft er al gaten in geboord.

Na een zoektocht op internet kies ik voor geïmpregneerde papiersnippers om tussen de balken van het plafond te blazen. Het heet Easycell en ze zeggen dat je het heel makkelijk zelf kunt doen.
Vandaag wil Peter wel helpen om de isolatie aan te brengen. Ik heb bij Boels een enorme machine opgehaald die het papier losmaakt en via een lange slang in het plafond blaast.
Wat onervaren beginnen we te werken. Al doende leren we hoe het moet. Peter is de machinist. Hij staat op de ladder en bestuurt de slang. Ik ben de stoker en stop het papier erin. Ik vind het net een enorme draak die gevoerd moet worden. Op een stoel sta ik ernaast en kijk in zijn buik. Als die bijna leeg is stort ik er weer een gedeelte van het papier in. Als ik hem te veel geef dan krijgt hij last van verstopping. Dan moet ik poeren met een stok in zijn ingewanden tot hij weer op gang komt.

Ons bent zuunig: wat op de grond valt doen we weer terug in de machine.

Deze draak spuugt geen vuur maar papiersnippers. En behalve papier ook heel veel stof. Het duurt niet lang of we zijn allebei zo grijs als een duif. En het gaat maar door: uur na uur, pak papier na pak papier, neus met stof, ogen met stof. Er lijkt geen eind aan te komen.
Als een reddende engel komt om 7 uur de bovenbuurvrouw met twee kommen heerlijke soep. Daar knappen we van op. Nog een uurtje doorwerken en dan is het klaar. We vragen de buren of ze even flink de muziek aan willen zetten. Gelukkig, het scheelt een stuk. Bovendien wil ze wel rustig doen als wij beneden bv. meditatieles hebben. Dat zijn nog eens fijne buren!
Dank je wel Peter, weer een klus geklaard. Op naar de volgende!