Ik leer elke dag weer bij

Afgelopen week heb ik de voorraad bekeken. Af en toe moet je op een rijtje zetten wat er verkocht is en wat er nog in huis is. Geschokt kwam ik er achter dat er drie yogamatjes weg waren. Nee! Hoe kan dat nou? Je gaat me toch niet vertellen dat iemand ze zonder te betalen heeft meegenomen?
Na de yogales hadden we het erover. Je wilt niet alle spullen achter slot en grendel zette. Je wilt er op kunnen vertrouwen dat mensen zo eerlijk zijn dat ze betalen voor wat ze willen hebben. Maar wanneer vertrouw je daar te veel op en vraag je er om dat mensen 'zomaar' wat meenemen...

Zo heb je ze nog, zo zijn ze weg...

Opeens zei een cursist: "als iemand iets van mij gestolen heeft dan geef ik het achteraf in gedachten aan die ander. Zo heb ik zelf niet meer het geveoel dat ik bestolen ben. En is die ander niet meer een dief." Wauw, daar was ik even stil van. Zo had ik het nog nooit bekeken. Door zo'n gedachtengang bespaar je jezelf en de ander veel negativiteit.
We praatten nog even verder. 'Hoeveel kost zo'n matje eigenlijk?" vroeg dezelfde cursist. "Negentien vijfennegentig" antwoordde ik. "Dan betaal ik één matje voor je. Dan heb je niet zo'n grote strop." Nu viel mijn mond helemaal open. Hoe bijzonder is dat? Ik wist echt niet meer wat ik moest zeggen.
De rest van de dag bleef ik er over nadenken. Het ging niet meer om die verdwenen matjes. Ik voelde me licht en blij door zoveel wijsheid en gulhartigheid. Dank je wel, lieve yogacursist!