De beuk erin

Bij Atelier 82 maken ze de mooiste tafels van de wereld. Hele dikke plakken boom worden massieve tafelbladen. Het worden eerlijke, robuuste en prachtige tafels.
In de zomer ben ik al eens langs geweest. Gewoon om me eens te oriënteren. Toen ik de prijs hoorde schrok ik wel even. Niet dat zo'n mooie tafel dat niet waard is. Maar als je naar een 'gewone' winkel gaat is de prijs beduidend lager. Bij het opstellen van de begroting ben ik van die gewone prijs uitgegaan. Ik zag zo veel kosten aankomen. Voorzichtig aan maar...


Je begint met een dikke plak. Dan bewerken en schuren en schuren...

Tijdens de afgelopen maanden heb ik iets ontdekt: hoe duidelijker je aangeeft wat je wilt, hoe groter  is de kans dat het gebeurt. Dus ben ik weer naar atelier 82 toegegaan en heb uitgelegd waar we mee bezig zijn. Na een beetje heen en weer praten kwam er een schappelijker prijs uit. Want we hoeven geen tafel van eikenhout, dat is superduur. Beukenhout is minder duur én het is ook prachtig. Zou het dan toch mogelijk zijn?
Het is nog steeds boven de begroting. Maar de crowdfunding gaat best goed. En we kunnen stof op de markt halen en zelf gordijnen maken. En we halen de stoelen gewoon bij de spullenhulp. Dat scheelt weer.

En in de olie zetten (ja, inderdaad Sebas ;-)). Deze olifanten staan in de etalage, ook al zo mooi...

Ik krijg steeds meer zin om ze te bestellen. Het zou meteen de sfeer in het centrum neerzetten die ik graag wil. Ik denk dat ik het gewoon maar doe. Ja, morgen ga ik naar Atelier 82. Dus, de beuk gaat erin. Niet alleen figuurlijk (Erik en Dakarai gaan uit hun dak met slopen) maar ook letterlijk. Tafels gemaakt van dikke plakken witte beuk. Ik kan niet wachten...