Een bijzondere ontmoeting

Elke tweede maandagmiddag van de maand is het naaiatelier in het centrum. Dan kunnen mensen hun naai- en verstelwerk meenemen en het op de naaimachine bij ons afmaken. Dan werk je eindelijk die stapel weg en is het praktisch en gezellig tegelijk. Afgelopen maandag was het weer zo ver. Maar ik was helemaal vergeten dat het tweede Pinksterdag was. Dus ik was er wel maar verwachtte geen bezoekers.

Eindelijk al die klusjes weer gedaan...

Toch stapte er om één uur een meneer naar binnen. Een oudere, net geklede heer met een vriendelijk gezicht. 'O jee', dacht ik, 'die heeft het verkeerd begrepen. Hij denkt vast dat hij hier zijn spullen af kan leveren en dat ik het voor hem ga maken.' We gingen even zitten met een kopje thee. En hij begon te vertellen. Dat hij zesennegentig was en dat hij sinds kort in Naarden woonde. Nee, hij had geen verstelwerk bij zich. Misschien de volgende keer. Hij kon op een naaimachine wel een beetje de weg vinden. Hij had per slot van rekening jaren op tafel gezeten.
'Huh? Op tafel gezeten?'
Deze meneer was lang geleden kleermaker geweest en had dus uren in kleermakerzit op tafel zitten naaien! Of ik de 'ik en jij steek' en de kettingsteek wel kende. Of wist wat pikeren was.

Ken jij ze nog? Paul de kleermaker wel hoor!

Hij kwam dus helemaal niet zijn verstelwerk afleveren. Hij kwam juist kijken of hij mensen advies kon geven omdat hij vijfentwintig jaar kleermaker was geweest! Mijn hemel, wat oordeelde ik toch snel over iemand. Ik nam me voor om daar toch beter op te letten. Hartelijk nam hij na een half uurtje weer afscheid.
En als jij nog eens naar ons naaiatelier komt, word je misschien wel geadviseerd door Paul de kleermaker, zesennegentig jaren jong en zeer ervaren!